benim camilerim – dertli sözlük

benim camilerim

ahmet altan'ın 29 temmuz 2012 tarihli taraf gazetesinde yayınlanan köşe yazısı.
bir ateist gözü ile ümmetin zengin ve ihtişam meraklısı kesimini eleştirdiğini düşünüyorum. fakat bu adamın canını ne yaktı da bunu yazdı? diye düşünmeden edemedim. çünkü somut olarak camiilere giriş ya da çıkışta, bahcesinde durma konusunda "ateistleri engelleme cihazı" diye bir cihaz yok. niye böyle bir yazı yazma gereği duydu anlamış değilim.
bazı tesbitlerini doğru bulsam da yazının genelindeki amacı kavrayamadım. ya çok dağınık, ya da çok eksik anlatım içeriği var. buyrun siz de bir göz atın derim.
edit : "sen ateistsin bizi eleştirme ve fikir verme yetkin yok" denilmesidnen duyduğu rahatsızlık için yazdığını açıkladı bir ahmet altan okuru.
(http://www.taraf.com.tr/ahmet-altan/makale-benim-camilerim.htm)
birincisi;
bir zat gayrimüslimlerle islami meseleleri ve islamı konuşmadan evvel onlara dermiş ki: ''eğer tartışma esnasında bana müslümanların hayat tarzıyla ilgili eleştiriler ve müslümanların yaptıklarıyla ilgili örnekler sunacaksanız baştan söyleyin tartışmayalım. varsa eleştiriniz islam peygamberinin hayatından getirin, ayetleri dayanak gösterin.'' (*)

ikincisi;
eğer sözünde samimiyse; davet ediyorum. bu cuma namazında üsküdar'da aziz mahmud hüdayi camii'nde buluşalım. alsın abdestini gelsin, başımın üstünde yeri var.
ki samimiyet mühim bir kriterdir. samimi olmayan eleştiri hemen anlaşılır.

bu manada; ahmet altan'ın yazısı çok ciddiye alınacak bir yazı değil malesef. fakat pekala tiye alınabilir.

(bkz:bana dinsizliği nasip ettiği için allah a şükrediyorum)

ilave:
sonradan düşündüm ki; aziz mahmud hüdayi camii bir nevi vakıf camisidir diye gelmek istemez.
sık sık avlusunda çay içtiğim şeyh mustafa devati camii'ne davet ediyorum.
hacı amcalar var, çayı da ucuz. mekanı ferah.
konu ile alakalı mıdır bilmiyorum ama cümle bana lisede iken(yatılı okudum ve henüz bu yıl bitti) her tatilde gittiğim birbirinden farklı ama ortak yönü tarihi ve taş olan camileri hatırlattı.
ahmet altanın dinsiz fakat ateist olmadığını anlamama vesile olmuş yazı.zira atesit olsa tanırıyı tanımaz defalarca allahtan bahsediyor,allaha şükretmekten,allahın evinden,allahın bahçelerinden...belki de derin ironi yapıyor.
ne olur saygıda hiç kusur etmeden dinle ilgili soru sorsak?derken gözde hemen canlanansa şu,kelimeleri zaten iyi kullandığı için görünüşte hakaret saygısızlık içermeyen esasında yerden yere vuran bir üslupla karşıdakini çileden çıkaran bi insan,karşıdaki de görünüşte hakaret olmadığı için direkt söyleyecek birşey bulamıyor ama öyle de zorlamış ki sınırlarını artık dayanamayıp gelme sen camiye demiş çaresizlik ve kızgınlığın birleştiği noktada.tabi ahmet altana böyle bi yazı malzemesi çıkmış bu vesileyle...saygısızlık içermeyen çok alttan alttan daga geçen bir ahmet altan yazısı...