kusur araştırmak, bulmak ve söylemek üç aşamalı büyük bir kusurdur, dikkat edelim. uyarımı yaptıktan sonra kısaca bunun psikolojisini ele alabilirim.
zannediyorum birinin nefsiyle olan münasebetini anlamak için bir kusurunu yüzüne karşı söylemek kafi gelir. verilen tepkiler o kadar barizdir ki... i̇nkar, geçiştirme, "ama sen de" ile kontra, genele yayarak suni rahatlama, hüsn-ü kabul ile hayır dua...
esas almaya çalıştığım ve bir türlü (kabulde dahi) incinmekten kendimi alıkoyamadığım bu meselede başta nefsime, ahirde herkese teklif ettiğim nazar: " benim boynumda veya koynumda bir akrep bulunduğunu biri söylese veya gösterse, ondan darılmak değil, belki memnun olmak lâzım gelir."
zannediyorum birinin nefsiyle olan münasebetini anlamak için bir kusurunu yüzüne karşı söylemek kafi gelir. verilen tepkiler o kadar barizdir ki... i̇nkar, geçiştirme, "ama sen de" ile kontra, genele yayarak suni rahatlama, hüsn-ü kabul ile hayır dua...
esas almaya çalıştığım ve bir türlü (kabulde dahi) incinmekten kendimi alıkoyamadığım bu meselede başta nefsime, ahirde herkese teklif ettiğim nazar: " benim boynumda veya koynumda bir akrep bulunduğunu biri söylese veya gösterse, ondan darılmak değil, belki memnun olmak lâzım gelir."
