beyhude ömrüm – dertli sözlük
bir mustafa kutlu hikayesi. i̇smini öğrenemediğimiz bir köylünün hikayesi yazılmış kendi ağzından. kıraç yerde bahçe kurma sevdası, ailesine olan bağlılığı, köy hayatı... gözünüzde canlandırması kolay bir kitap.

-i̇nsanoğlunun bir yerde, bir işte yalnız olmadığını anlaması ne kadar güzel bir şey.
kalpten kalbe giden yol bu olsa gerek.

-gülüştük.
nedir yani; bir karı-kocanın dağ başında bir köylü de olsa, birbirini sevip sayması bahtiyarlık değil midir. o sıra her ikisi de birbine bakıp:
cenab-ı hakk seni bana, çoluk- çocuğuma bağışlasın diye içinden geçirmesi çok mudur.
her derdin ilacı; bir tatlı tebessüm, iki güzel söz.

-öyle, bir tahta üstüne oturup derdime yanıyorum. erkek adam eşinde önce gitmeli. yaşlı bir erkek eşini kaybedince yetim çocuğa dönüyor; eli iş tutmaz, kendine bakamaz. oysa kadınlar daha metin ve yalnızlığa dayanıklı.

-aman allahım, ne güzel, ne güzel.
yağsın durmadan, yağsın ve örtsün üstümü bu çiçek kokuları, neredeyim ben?
gözlerimde yaş, elimde dua.
öldüm ve bir bahçeye gömüldüm.
bir mustafa cihat ezgisidir. "hırçın rüzgar gibi geçti beyhude ömrümher gülene kandın gittin divane gönlümşimdi ağlamak vaktidir, şimdi nedametşimdi ağlamazsan gönlüm kopsun kıyametaffet beni allah'ım, çoktur günahımaffet beni allah'ım, pek çok gümanımyalçın dağlar gibi sevdan olsa da gönlümher gününe bin gün daha bulsa da ömrümşimdi uslanmak vaktidir, şimdi nedametşimdi uslanmazsan gönlüm kopsun kıyamet"
i̇nsanların alabildiğine şehre göç ettiği devirde memleketine ve özellikle bahçesine sadık bir köylünün hikayesi. çoğu mustafa kutlu kitabında olduğu gibi huzur var, çiçek tefsiri var naif anlatım var. köyde kötü karakterin muhtar olup bir hükümranlık kurması bana birazcık yaşar kemal hikayelerini anımsattı.kitapta beni en çok etkileyen kısım kötü muhtarın camiden namaz çıkışı (*) ana karakterimizin binbir emek ile yaptığı o güzelim bahçeye bakıp tebessüm etmesi. tam olarak 'seni öldürmeye gelen sende yaşasın' hadisesi.-- iktibas --i̇nsanoğlu dünyaya neden gelir herhalde bir bahçe kurmaya. dünya dediğimiz bir gurbet değil mi?i̇nsanoğlunun kendi başına, kendi kararıyla bir şeyi bitirmesi, nokta koyması mümkün mü?-- iktibas --