muhabbet

karşılıklı sevgi demektir.

"muhabbet, iki uçlu bıçak gibidir. layığına muhabbet, kulu allah'a yaklaştırırken, -allah muhafaza buyursun- müstrhakkına muhabbet, kişiyi cehenneme yaklaştırır. onun için muhabbetin menşeini iyi bilmek gerek. muhabbetin menbaı, cenâb-ı hak'tır."(*)

(bkz:osman nuri topbaş)

''muhabbetten muhammed oldu hasıl
muhammed'siz muhabbetten ne hasıl'' demiş bir gönül ehli...

dalı budağı göklere kadar uzanan koca bir çınarın gölgesinde aynı dava ile birleşenlerin birbirlerine karşı duydukları sevginin en koyu tonu.

altın günlerinde bayanların dedikodu kıvamına getirdiği eylem.

muhabbet denince:yavuz sultan selim ve hasan can- hakiki muhabbetin hikayesimısır seferine çıkacakları gün kayıkla üsküdar’a geçerler. nedendir bilinmez sultan, hasan can’a takılır. “ -hasan can kahvaltı yaptın mı? hasan can cevap verir — beli (evet) sultanım!— yumurta seversin değil mi?— beli sultanım! aradan yıllar geçer. yollar, muharebeler, insanlar, şehirler… nihayet mısır seferi biter, i̇stanbul’a gelirler. şimdi yine sandaldadırlar. ama bu kez yönleri sarayburnu’nadır. sultan ansızın hasan can’a döner:“ — nasıl bre?cevap ışık hızıyla gelir:— rafadan sultanım!

hayatı yaşanır kılan şeylerden. zannımca ehlini bulmak ise küllü nasib...

"cefa ile azalmayan iyilikle artmayan şeydir"
yahya bin muaz.
(bkz:kahrın da hoş lütfun da hoş)

sade sözle değildir. tabii bunu yıllar evvel bir kamilin dergahında otururken fark etmiştim. hemen hiç konuşmamıştı, herkes başını eğmiş sanki bir şey dinliyor ama tek kelime yok ki... dergahtan ayrıldığımda ise içimde sanki yüzlerce güzel söz işitmişim gibi bir huzur... garip.