misafir çocuğu – dertli sözlük
ailesinden misafirlik adabını öğrenmeyenleri sinir bozucudur. çocuklarını serbest yetiştirmeyi düstur edinmiş ailelerin kendi evlerinde her yeri yıkıp dökmesine müsaade ettikleri, saygı denen şeyden bir haber yetiştirdikleri çocuklarının misafir evinde de aynı şekilde davranmasına sessiz kalması ev sahibini zor durumda bırakır. annesi babası bir şey demezken ev sahibinin misafir çocuğunu uyarması hoş değildir zira. zaten artık çok küçük yaşlarda dahi misafirliğe gitmeyi bırakan çocuklar, genelde büyüdüklerinde de misafir evinde nasıl davranılması gerektiğini öğrenememiş halde olur bu nedenle.
gözlemlerime göre erkek olanlar daha gıcıktır.
adam girer girmez bilgisayar soruyor, oğlum bi dur ya seni internetten mi indirdiler ne yaptılar bi sakin ol, hal hatır sor, iki muhabbet et.

kız çocuklarının da misafirlikte ressamlık yetenekleri bir anda inkişaf ediyor, iki tane börtü böcek çizecek en fazla, sanırsın picasso. tamam sana da kalem defter getirecez dağıtma ortalığı.
koleksiyon yaptığınız nesnelerin oyuncak olmadığını anlayamaz, vitrindeki takımların ev sahibi hanım için özel olduğunu bilemez.bunu yapmaması gerektiğini bilse bile dolapların içinde ne olduğu, kapalı kapıların nereye açıldığı konusundaki merakına, fırsat bulursa karşı, koyamaz.çok sıradışı bir çocukla karşı karşıya olunmadığı sürece biraz ciddi bir tonla uyarıldığında aynı hareketi tekrar etmeyebilir.ediyorsaimtihandır.fazla serbest bırakıldığı yada aşırı sıkıldığı için tabiri caizse ipten boşanmış gibi davranıyor olabilir.özellikle henüz anne baba olunmadıysa,'kınayan kınadığına muhatap olmadıkça ölmez hadisi düşünülüp, çok sabredip asla kınanmaması gereken çocuktur.
termosta ılık su, ıslak terlik, sevilen gömleğin ütüsüz olması, açilan yeni sekmenin yanlişlikla kapanmasi ve misafir cocuğu bunlara kızmadan sabretmek gerçekten zor ya..
"konuşsam dilim yanar, sussam kalbim..." bu sözü derinden hissettiren çocuk. "abla ben gidiyorum." derken üzüleceğimi sanıp dudak büzen çocuk.